Ένα από τα πιο συχνά αφροδίσια νοσήματα που απασχολούν άνδρες και γυναίκες είναι τα κονδυλώματα. Εκτιμάται ότι 50-70% των σεξουαλικά ενεργών ατόμων θα προσβληθούν από τον ιό HPV καθόλη τη διάρκεια της ζωής τους. Πρόκειται για μικρά ογκίδια που εμφανίζονται -μεμονωμένα ή πολλά μαζί- στο χρώμα του δέρματος, στα γεννητικά όργανα, περιμετρικά αυτών αλλά και στον πρωκτό.
Υπολογίζεται ότι σε κάθε σεξουαλική επαφή με μολυσμένο άτομο χωρίς προφύλαξη υπάρχει κίνδυνος 70% μόλυνσης από τον ιό. Κονδυλώματα όμως θα εμφανιστούν σε μόλις 10% αυτών που θα μολυνθούν, καθώς στις περισσότερες περιπτώσεις ο ιός των κονδυλωμάτων αντιμετωπίζεται από το ανοσοποιητικό σύστημα και παραμένει σε λανθάνουσα κατάσταση.
Τα κονδυλώματα στις γυναίκες συνήθως δεν έχουν συμπτώματα. Δεν πονάνε και δεν δημιουργούν φαγούρα. Μπορούν όμως να προκαλέσουν φαγούρα, δημιουργία πληγών, πόνο, αιμορραγία, μηχανικά προβλήματα κατά την ούρηση, επιμόλυνση των βλαβών από μικρόβια αλλά και ψυχολογικά προβλήματα.
Τα οξυτενή κονδυλώματα είναι καλοήθεις αλλοιώσεις που δεν προκαλούν καρκίνο, σε αντίθεση με τα επίπεδα κονδυλώματα που θεωρούνται προκαρκινικές αλλοιώσεις και αν δεν αντιμετωπιστούν άμεσα μπορεί να οδηγήσουν σε καρκίνο. Η μεγάλη σημασία που έχουν τα κονδυλώματα όταν εμφανίζονται στην περιοχή αυτή, βασίζετε στο γεγονός ότι σχεδόν το σύνολο των γυναικών που έχουν εμφανίσει καρκίνο του τραχήλου, έχουν εμφανίσει και κονδυλώματα στην περιοχή αυτή, χωρίς αυτό να σημαίνει, κι ότι όποια γυναίκα είχε κονδυλώματα θα εμφανίσει καρκίνο.
Μπορούν να μεταδοθούν,με την σεξουαλική επαφή αλλά και με το χέρι μεταφέρνοντάς τα σε άλλη περιοχή ή στον ερωτικό σύντροφο.
Όπως επίσης και κατά τη διάρκεια φυσιολογικού τοκετού μπορούν να μεταφερθούν από τη μητέρα στο νεογέννητο γι αυτό και οι γιατροί προτείνουν καισαρική σε τέτοιες περιπτώσεις.
Τα κονδυλώματα είναι το σύμπτωμα της οξείας ιογενούς πάθησης που οφείλεται σε ιούς της οικογένειας των ιών των Ανθρώπινων Θηλωμάτων (Human Papilloma Viruses – HPV), η οποία περιλαμβάνει πάνω από 100 στελέχη.
Είναι φορές που δε φαίνονται με το μάτι αλλά ο ασθενής τα αντιλαμβάνεται με την αφή. Η κλινική εξέταση βοηθάει στη διάγνωση αν οι βλάβες είναι σε εμφανή σημεία, καθώς επίσης η κολποσκόπηση και το τεστ ΠΑΠ.
Όταν μιλάμε για θεραπεία του νοσήματος, αναφερόμαστε μόνο στην αντιμετώπιση των συμπτωμάτων καθώς ο ιός παραμένει εφ’ όρου ζωής στον οργανισμό.
Η αντιμετώπιση των ογκιδίων γίνεται με διαφόρους τρόπους όπως είναι διάφορες χημικές ουσίες, η κρυοπηξία, ο καυτηριασμός, το λέιζερ, ακόμα και η χειρουργική αφαίρεση.
Το προφυλακτικό είναι ένας τρόπος προφύλαξης μιας και μειώνει τις πιθανότητες μετάδοσης καθώς περιορίζει την μετάδοση του ιού τουλάχιστον στις καλυμμένες περιοχές!
Ευρέως διαδεδομένο όμως είναι και το εμβόλιο Gardasil για τα κονδυλώματα, το οποίο έχει γίνει από το 2006 αποδεκτό από το FDA και το CDC και περιέχει μόνο τις πρωτεΐνες του περιβλήματος, ΟΧΙ τον ίδιο τον ιό κι έτσι, δεν υπάρχει κίνδυνος μόλυνσης. Προφυλάσσει από τους τύπους 16 και 18 (καρκινογόνοι) και από τους τύπους 6 και 11 (προκαλούν κονδυλώματα, όχι καρκίνο).
Είναι προληπτικό και για να είναι αποτελεσματικό, πρέπει να εφαρμοστεί πριν από την έκθεση στον ιό και κατά προτίμηση πριν από την έναρξη σεξουαλικής δραστηριότητας . Το εμβόλιο γίνεται σε 3 δόσεις που χορηγούνται μέσα σε διάστημα 6 μηνών.
Σε καμία περίπτωση δεν θεραπεύει.
Έχει ήδη εγκριθεί για τις γυναίκες (ο εμβολιασμός ξεκινά από την ηλικία των 9 ετών) και είναι υπό δοκιμή για τους νέους άντρες.
